گل نرگس

🌹صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت
✍انسان مؤمن در یک ماه رمضان، نفس خویش را به زحمت انداخته و جسم خود را از خوردنی ها و نوشیدنی ها محروم ساخته، زبانش را از معاصی نگه داشته و اعمالش را بر آنچه رضای خدا بود، منطبق ساخته.

او با قرائت قرآن با خدای خود به سخن نشسته و با مناجات و ارتباط با معبودش انس گرفته 

اما چه کند که وقت فراق است و قلبش محزون.

محزون از رفتنش و غمگین از سختی فراقش.
از آتش فراقت، شرحی شنیده بودم

لیکن درون آتش، خود را ندیده بودم
اما در پس این غم، خوشحالی خاصی نهفته است.

مؤمن خوشحال است،

اما نه برای راحتی نفس، 

نه برای انجام هر کاری، 

و نه برای خوردن در هر زمانی،

بلکه خوشحال است برای ادای تکلیفی که معبودش از او خواسته و او در انجام این طاعت الهی سربلند است. 

خوشحال است از پاداشی که خالقش در روز عید برایش مقرر فرموده.

 امید دارد این پاداش الهی با بهترین دعای نماز عید ضمیمه شود و فیض الهی بنحو اکمل و اتمّ نصیب او شود که:
☘اللَّهُمَّ أَدْخِلْنِی فِی کلِّ خَیرٍ أَدْخَلْتَ فِیهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ

☘وَ أَخْرِجْنِی‏ مِنْ‏ کلِ‏ سُوءٍ أَخْرَجْتَ‏ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ

┄┄┅═✧❁🍁🌸🍁❁✧═┅┄

‎‎‌‌‎‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌  ‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌