گل نرگس

? دلیل تضرع علی(ع) در دعا چیست؟

? تضرع برای اهل معرفت، نتیجۀ شدت علاقه به مقامات عالی قرب است
? آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه
? «تضرع» یکی از مفاهیم مهم در فرازهای اول مناجات شعبانیه است. این تضرع برای ما عوام، معمولاً در بلا رخ می‌دهد(کمااینکه قرآن می‌فرماید «فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَ الضرََّّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضرََّعُون‏») اما برای اهل معرفت و اولیاء خدا، تضرع نتیجۀ شدت معرفت، شدت علاقه و شدت حسرت نسبت به مقامات عالی قرب است. 
? ما این معما را باید در ذهن خودمان، یک‌بار برای همیشه حل کنیم که «آیا واقعاً درِ خانۀ خدا رفتن، این‌قدر زاری دارد که أمیرالمؤمنین(ع) این‌چنین درِ خانۀ خدا ناله می‌زدند؟ مگر ایشان چه می‌خواستند؟ مگر در معرض چه مجازاتی بودند؟»
? یک «بلوغ معنوی» وجود دارد که خیلی‌ها ابداً به این بلوغ معنوی نمی‌رسند و آن اینکه انسان بیشتر از ترس از عذاب و رنجی که ممکن است در جهنم تحمل کند و بیشتر از عقوبتی که یک گنهکار از آن می‌ترسد، به یک «شدتِ نیاز به قرب الهی» برسد. برخی از خوبان به این «احساس نیاز شدید برای قرب» می‌رسند، لذا اگر ببینند یک‌ذره با آن فاصله دارند، متضرعانه درِ خانۀ خدا ناله می‌زنند.
? چرا علی(ع) این‌قدر درِ خانۀ خدا ناله می‌زند؟ چون ایشان به یک بلوغ معنوی رسیده و نسبت به آن مقامات عالی قرب، احساس نیاز شدید می‌کند، به‌حدی که اگر نسبت به آن نقطۀ مطلوب-که هر لحظه برایش تازه‌تر و گشوده‌تر می‌شود- یک ذره فاصله را در وجود خودش احساس کند، متضرعانه ناله می‌زند.
? البته ما نمی‌توانیم به این مقام برسیم؛ اما یک‌ذره در دعا و مناجات، از خدا بخواهیم که ضرورت تقربش را به ما بچشاند تا ما هم بتوانیم یک شب گریه کنیم برای دور بودن از خدا، یک شب التماس کنیم برای نزدیک‌تر شدن به خدا، یک شب از خودمان متنفر بشویم به‌خاطر دوری از خدا؛ هرکسی هرچقدر که قرب خدا را تمنا می‌‌کند؛ این همان بلوغ معنوی است.
?علیرضا پناهیان

?شرح مناجات شعبانیه - ۹۹.۱.۱۰
?️استاد پناهیان