گل نرگس

​?محبّ #امام_زمان ارواحنافداه دلش نمی‌آید که جایی بنشیند و به مجلس و محلّی برود که اثر و نامی از امام زمانش نباشد یا ذکر امامش را نبرد.

برایش سنگینی می‌کند. 
?دیده‌اید که یک عاشق، همیشه دوست دارد از محبوبش بگوید.

 یاد و ذکر محبوب، یک شیرینی و حلاوتِ قلب دارد و انسان را آرام می‌کند.

​?علامه طباطبایی :
از استاد پرسیدم :
مقصود از  "وجه خداوند” چیست؟
 آنجا که مى‌فرماید: “کل شى ء هالک الا وجهه” (قصص: 88)
هر چیز نابود است، بجز وجه او.
استاد فرمودند:
 خداوند سبحان مى فرماید:  "ما عندکم ینفد، و ما عند الله باق” (نحل: 96)
هر چه نزد شماست نابود مى گردد و پایان مى پذیرد، و تنها آنچه نزد اوست باقى و پایدار است .
از این آیه شریفه به ضمیمه آیه پیش استفاده مى شود که “وجه خدا” همان “ما عند الله” است.
در جاى دیگر نیز مى فرماید:  "و لاتحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا، بل احیاء عند ربهم یرزقون” (آل عمران : 169)
و هرگز کسانى را که در راه خدا کشته شده‌اند، مرده مپندار، بلکه نزده اند که نزد پروردگارشان روزى داده مى‌شوند.
و نیز مى‌فرماید:  "و لاتقولوا لمن یقتل فى سبیل الله اموات ، بل احیاء و لکن لاتشعرون” (بقره : 154)
کسانى را که در راه خدا کشته مى شوند، مرده نخوانید، بلکه زنده اند، ولى شما نمى‌دانید.
با ضمیمه کردن این آیات به آیات پیش استفاده مى شود که “شهداء"، “وجه الله” هستند و فنا و زوال ندارند، زیرا “عند الله” و “عند ربهم” هستند، و هر چه “عندالله” است باقى و پایدار است . و ائمه علهیم السلام بالاترین شهداء هستند.

  
یکی از شاگردان علامه طباطبایی می‌فرماید:
«هر گاه از علامه طباطبایی می‌پرسیدم: چگونه قرآن بخوانیم؟ می‌فرمودند:
«توجه داشته باشید که کلام الله است.»
#نکته_های_ناب_قرآنی

​تاکسی نگه می‌دارد. می‌نشینم روی صندلی جلو و سلام می‌کنم. راننده‌ی جوان جواب سلامم را می‌دهد و راه میُفتد. می‌پرسم:"امروز چندمه؟” لبخند تلخی می‌زند و می‌گوید: “پنجم دی لعنتی!” و می‌رود توی فکر. می‌گویم:"چرا لعنتی؟” نگاهم ‌که می‌کند، غم نگاهش وادارم می‌کنم به مرور تاریخ. پنجم دی، سال ۸۲، زلزله‌ی بم! انگار جوان هم از چشم‌هایم می‌خواند که پاسخ خودم را داده‌ام! می‌پرسم: “اهل بمی؟” آه کوتاهی می‌کشد: “بله، اهل بمم، اهل بم بودم!” ته لهجه‌ی کرمانی‌اش تازه توجهم را جلب می‌کند. انگار پیشاپیش سوال بعدی‌ام را می‌داند: “دوازده سالم بود. پدرم، مادرم، دو تا از خواهرام، پدربزرگ و مادربزرگ، سه تا از خاله‌ها، دایی یکی یک دونه‌ام، یکی از عموها، دو تا از عمه‌ها…” با همان نگاه قبلی اما چشم‌هایی که کمی خیس و براق‌ شده‌اند نگاهم می‌کند: ” بسه یا بازم بگم؟” با سر اشاره می‌کنم که بس است و آهی می‌کشم. می‌خواهم چیزی بگویم اما نمی‌دانم برای مصیبتی که پانزده سال قبل روی داده اما هنوز یادآوری‌اش بغض من و خیلی‌ها را سنگین می‌کند چه باید گفت! 

پیاده که می‌شوم، ذهنم حسابی درگیر زلزله شده. تصور شرایطی که جوان راننده از سر گذرانده برایم حتی قابل تصور هم نیست. ناگهان و در چند دقیقه، بیشتر خانواده و فامیل و دوستانت را از دست بدهی! چه تنهایی وحشتناکی! پنجم دی‌ماه را به یاد آن واقعه، روز ملی ایمنی در برابر زلزله نامیده‌اند. یادآوری و فراموش نکردن خیلی خوب است. ایندفعه نمی‌خواهم مثل هر سال، چند دقیقه‌ای به زلزله و احتمال آمدنش و…فکر کنم و بعد رهایش کنم تا یادآوری بعدی! من هم مثل همه، خانواده‌ام را دوست دارم. زلزله قابل پیشبینی نیست اما این به معنی بی دفاع بودن محض‌مان نیست. یادم می‌آید چند وقت پیش در مجله‌ای یک مطلب کامل و دقیق درباره‌ی زلزله و راه‌های کاهش آسیب‌های ناشی از آن دیده بودم. به طرف دکه‌ی روزنامه می‌روم، ممکن است هنوز شماره‌ی قبلی آن مجله را داشته باشد! 

آریا یعقوب زاده 

​?بسم الله الرحمن الرحیم?

?قرآن مانند کتاب داستانی نیست که پدری برای آرام نگه داشتن فرزندانش می خواند و قصه ای را برای فرزندانش تعریف کند.
?این نیست که بشنویم موسایی در روزگاری بود و کوه طوری بود و کجا رفت و چه کرد و با چه مردمانی حشر ونشر نمود و فرعون زمانه ی خویش را چگونه هلاکت رسانید.
?قرآن،کتاب #انسان_سازی است و در آن تمامی حالاتی که ممکن است من و شما در سیر صعودی و روند تکاملی نفس ناطقه ی خود از آن ها برخوردار باشیم، به نحو مستوفا آمده و مورد شرح و بیان قرار گرفته است.
?اگر چه تفاسیر آفاقی آن هم در جای خود مغتنم است.
?رساله انسان کامل

#_علامه_حسن_زاده_آملی 

​❤️امام باقر عليه السلام:
?مَن عَمِلَ بِما یَعلَمُ عَلَّمَهُ اللهُ ما لَم یَعلَم.
?آنکه به دانسته هایش عمل کند خدا آنچه نمی داند را به او یاد می دهد.
?بحار الانوار ج 75 ص 189