گل نرگس

روز مباهله چه روزی است؟
4ذی‌الحجه یادآور رویدادی بزرگ در اثبات حقانیت اسلام است، در این روز بود که خداوند در سال دهم هجری آیه مباهله را بر پیامبر رحمت، حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل کرد: [فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ].[1]

در روز 24 ذی الحجه سال دهم هجری پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) طی نامه ای سکنه مسیحی نجران در نقطه مرزی حجاز و یمن را به آیین اسلام دعوت کرد ولی مردم نجران از این دعوت سر باز زدند وحاضر به پذیرفتن اسلام نشدند از این رو نمایندگان خودمانند سید و عاقب و اباحارثه را به مدینه فرستادند و حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) آنان را به امرخدا به مباهله دعوت کرد.[2]

زمانی که نمایندگان مسیحیان نجران، پیشنهاد مباهله را از سوی پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) شنیدند، متحيّر ماندند و از پیامبر زمانی خواستند تا در این باره مشورت کنند.

روز مباهله فرا رسید. پیامبر گرامی در حالى که دست حضرت علی (علیه السلام) را گرفته بود و امام حسن و حسین (علیه السلام) در جلوی ایشان می رفتند و حضرت فاطمه (سلام الله علیها) در پشت سر ایشان می رفت برای مباهله آمد. مسیحیان نیز در حالی که اسقف در جلویشان بود آمدند.

پس از معرفی افراد همراه پیامبر به درخواست مسیحیان تلاطم مهیبِ شک و تردید، آرامش پوشالی قلب‏ هایشان را درهم کوبید. آرزو می‏ کردند پیامبر را با گروهی از یاران و سربازانش ببینند تا اینکه با خاندان سراسر نور به میدان مباهله قدم بگذارند.اسقف از مباهله با پیامبر سر باز زد و تصمیم به مصافحه با ایشان گرفت و نجران، به حقانیت این خاندان، اعتراف کرد.

در این روز نیز دو آیه تطهیر [إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکمُ‏ْ تَطْهِیرًا] [3] و ولایت [إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ] [4] نازل شد که همواره موجب فخر شیعیان است.

 درسهایی از خطبه غدیر

((فَاعلَموا مَعاشِرَ النّاسِ!انَّ اللَّهَ نَصَبَه لَکُم وَلیّا و اماما مُفتَرضا طاعَتُهُ.))

ای گروه های مردمان!بدانید که خدا او را بر شما ولیّ وامام قرار داده واطاعت اورا بر تمام شما واجب گردانیده است.

 در این جمله می بینیم :

۱-خدای بزرگ،امیر المومنین علیه السلام را برای ما مولی قرار داده است .این،نه انتخاب مردم است ونه حتی انتخاب شخص پیامبر صلی الله علیه واله وسلم .

۲-اطاعت علی علیه السلام بر همه واجب است.

۳-بنابر این در تمام شئون زندگی خود باید ببینیم ایشان چه بیانی دارند .در زندگی خود آنها را به کار بندیم.صد البته کسی که خداوند ،او را برای ما ولی قرار داده است،پذیرفتن هدایت های او سبب نجات انسان ها خواهد بود .

————————-

مشاهده شده در کتاب درسهایی از خطبه غدیر،عبدالحسین طالعی،ص ۴.

بیانگر کتاب خدا(فرازی از خطبه غدیر)۹

((مَعاشِرَالنّاس!تَدَبّروا القرانَ وَافهَموا آیاتهِ…فَوَاللّهِ لَن 

یُبَیِّنَ لکُم زَواجِرَهُ وَلا یُوضِّحُ لَکُم تَفسیرَهُ اِلَّا الَّذی انا آخِذ بِیَدِهِ..‌.وَهُوَ عَلی بنُ ابی طالب اخی و وصِیّی.

ای گروه مردمان!در قران تدبر کنید ،وآیات آن را بفهمید!…به خدا سوگند ،باطن قران را کسی برایتان بیان نمی کند،وتفسیر ان کسی برایتان روشن نمی سازد ،مگر این شخصی را که دست او را به دست خود دارم …و او علی بن ابی طالب است،برادرم وجانشینم…

درسهای زندگی که از این جمله می اموزیم:

۱-باید در قران تدبر واندیشه کنیم و آیاتش را بفهمیم،پس خواندن قران ،به تنهایی برای ما کافی نیست،گرچه لازم است.

۲-قران نیاز به تبیین و توضیح دارد. 

۳-برای فهمیدن قران وبرای یافتن تفسیر آن وبرای استخراج امر ونهی خداوند از قران،باید به امیر المومنین علی علیه السلام رجوع کنیم ،چرا که خداوند متعال،آن حضرت را مبیِّن قران قرار داده است،نه دیگر مدّعیان وصایت پیامبر را.

کیست که از قران وتبیین ان بی نیاز باشد؟وکیست که از رجوع به مبیّن قران بی نیاز باشد؟

———————–

مشاهده شده در کتاب درسهایی از خطبه غدیر،عبدالحسین طالعی،ص۸.